Bir kez başlarsam arkasının geleceği umuduyla kurduğum cümleyi takiben zihnimin ne kadar boş olduğunu ifade edebilmek adına bu saçma cümleyi kurmaya devam ediyorum. Geriye dönüp yaptığım birkaç yazım yanlışını düzelttikten sonra sadece önüme bakmaya…

Biz kargaların ve siz insanların bilinçli bir şekilde tattığı, asla bırakamadığı ve ömrü boyu peşinden gelen zehirler var. Uzun süre uzak kalmış olsak bile ansızın zihnimizde beliren anısı ile yeniden onu arzulayabiliyoruz. Bahsettiğim şeyler…

Siyasetin anlamını bilmeyen çocuklar gibi şen, bayramda torunu gelmiş reklam nineleri gibi mutlu, umutlu… Hanımkarga ile akşam ne yemek yapılsa sorusuna cevap ararken kendimizi köyün Çorbacı Ali’sine giderken bulduk. Yol kenarındaki hatmi çiçekleriyle uzun…

Gök gürültüsü, kapalı hava, hafif serpiştiren yağmur, pencerenin az ilerisindeki yoldan hızla geçen arabalara, şimşek parıltıları, horoz sesi, kuş şarkıları, hafif rüzgarla ağır ağır sallanan ağaç dalları ve akşam yemeği için ayıklanan börülcelerin süreğen…

Dört güzide öğrencimle, okulumuzda KaZeT adını verdiğimiz gizli bir tim kurduk: Kitapla Zehirleme Timi. Zehirlemek elbette ki işin hiciv tarafı. Amacımız öğrenciler arasında kitap okuma oranını artıracak faaliyetleri artırmak ve bu işe tatlı bir…

“Tarifini ettiğin bizim pir olsa gerek. Bu topraklarda gezinir ama ne zaman nerede olur bilinmez. Buraya nereden gelmiştir, o bile bilinmez zati. Aklın he diyemeyeceği nice kerametler sayılır onu adına. Onun nazarına erenin gönlünde…