Öykü Özentileri

Öykü yazmak konusunda çabalamayı seviyorum. Büyüyünce bir kitap yazmak isterdim hep. Büyüdüm ve hayallerimin hatırası olarak öykülerimden oluşan kısacık bir kitabım oldu: İsmini Hak Etme Derdindeki Öykü. Eğer merak edip temin etmek dilersen buradan ulaşabilirsin.

  • Dağ Keçisi

    Önce Lada vardı. Dağ keçisi de derler, Niva. Üç maaşla alabiliyordum abi, mucize gibi bir şey. Doksan dört model, çekme demirli, çürüksüz, Tofaş direksiyon kutulu. Geyik dağlarına çıkardım onunla. Çocukluğumda babamla traktör sırtında tavşan anladığımız yamaçları bana mısın demeden tırmanırdı. Nivamın şansına elim hiç boş dönmezdim. Gün ağarmaya başladığında bir dere kenarı bulurduk kendimize. Allah […]

  • Çevreye Verdiğimiz Rahatsızlıktan Dolayı Özür Dileriz*

    *Bu öykü Serazat Edebiyat Dergisi’nin Eylül-Ekim 2022 tarihli 2. sayısında yayımlanmıştır. İlk işi tabelayı asmak oldu. Bir tadilata başlamadan önce yapılması gereken ilk şey bu değil miydi? Sanırım evet. Sırtına bir balyoz indi. Usta işe başladığına göre ilk adım doğru atılmış olsa gerek. Sırada ne var? İkinci bir balyoz darbesi kafasına indi. Yer yavaş yavaş kırmızıya […]

  • İzin Kağdı*

    *Bu öykü Edebiyat Ortamı Dergisi’nin Temmuz-Ağustos 2022 tarihli 87. sayısında yayımlanmıştır. Yaz kahvaltısı sofrasından kalkan beş yaşındaki bir çocuktan beklenen heyecanla kalkıp dışarı fırlamalıydı. Merdivenin korkuluğundan kayarak, hayır uçarak, inmeliydi aşağıya. Toza toprağa bulanmalıydı arkadaşlarıyla oynarken ve anasından yiyeceği zılgıtın ve büyük ihtimal köteğin endişesini ancak akşam ezanı için yanan şerefe ışıklarını görünce hatırlamalıydı. Pehlivan dedesine […]

  • İki Kısa Öykü*

    *Bu öykü Serazat Edebiyat Dergisi’nin Tummuz-Ağustos 2022 tarihli 1. sayısında yayımlanmıştır. Enfa Cadde yıldızsız geceye inat sokak lambalarıyla aydındı. Eski bir askeri binanın önünde oturmuşlar ve şiir söylüyorlardı sessizce. Biri taşın soğuğunu iliklerinde hissederek kulağında çınlayan anne nasihatine boyun eğdi, kalktı ansızın. Diğeri onun kalkışına şiirle eşlik etti. Ardlarındaki tozları şiirle silktiler. Biri caddede akan […]

  • Köstebek Ocağı*

    Kovalamacadan başı dönmüş, takati kesilmişti. İstemeye istemeye giriştiği bu işte, başarısız olabilme gibi bir seçeneği yoktu. Evde heyecanla onu bekleyen anne-babasına eli boş dönemezdi. Köyünden kaçmayı başardığı günü hatırladı bin bir pişmanlıkla. Ortaokulu bitirmek için her gün otuz bin kademlik mesafedeki komşu köye, kâh dudaklarını kesen soğuğa kâh ensesini yakan güneşe ve kâh içliğine kadar […]

dedemin kaşları gözleri üzerine dökülür ve ben ona benzemekten korkardım çocukken. büyüdüm, o ise yaşlandı; alzaymıra bağlı nokta noktalar nedeniyle vefat etti birkaç yıl önce. o vefat edince fark ettim tek tük uzayan kaşlarımı ama kaştan değil unutmaktan korkuyordum artık.

adamkarga © 2009-2024 | blogun içerikleri Allah’a emanettir. #işbirliği