önsöz
Biraz stres biraz tebessüm çokça hasret, karmaşık bir yaz bu yaz. Yapacak çok iş, çözülecek çok mesele, eğlenilecek çok an, sabredecek çok dert, görülecek çok dost, adımlanacak çok yer var. Belki zaman kalırsa bisiklet sürülecek uzun yollar, oyulup kaşık olacak birkaç ağaç ve terraryum yapılacak bir kraliçe karınca misafirim var. Zaman bol, sağlık ve huzur daim ola, her şeye imkan bulunur elbet.
başlığa dair
Bir şeyleri kapatıp açmayı, yolunda giden şeylere sıfırdan başlamayı, birikeni yok sayıp yeniden yeniden ve yeniden başa sarmayı çok seviyorum. Çocukluğuma inip bunun sebeplerini arayacak olsam, bir şey bulabilir miyim, emin değilim.
Bu sefer sıfırlamaya kalkıştığım durum instagram hesabım. Aslında bunu yaklaşık ellinci kez falan yapıyorum. Hatıralar biriktirmek için var olan bir platformda bile defeatle sıfırdan başlamak, akla mantığa sığar bir cevaba sahip olamaz ama gelin bi’ anlatayım son bahanemi:
Kız kardeşim yaşının verdiği bir aşkla, sosyal medyada anime ve webtoon üzerine videolar hazırlayarak paylaşıyor. Tüm hayatı bu olmasa bir problem olarak görmek anlamsız olurdu fakat tüm hayatı buna odaklı son zamanlarda. Sıfırdan başlamak konusunda benimle yarışır olduğu için habire sıfırdan hesap açıp eskilerini kapatıyor kendince mantıklı sebeplerden dolayı. Yine bir hesabını kapatırken takipçi sayısını soruverdim. On yedi bin takipçisi olduğunu öğrenince içim yandı ve bu yangı bir fikir doğurdu. Instagramın on bin takipçi üzeri hesaplara verdiği hikayede link paylaşabilme özelliğini kullanabilmeyi çok istiyordum fakat doğal yollardan bir blog yazarının bu sayıya ulaşması oldukça zor olacaktı. Bu durumu bir fırsat olarak kullanmak isteyip kardeşimden hesabı silmek yerine bana devretmesini rica ettim. Tereddüt etmeden verdi sağolsun. El değiştirince yedi bin kişi takipten çıksa da, link paylaşmam için gerekli on bin sayının kalması yeterli olacaktı. Zaten halihazırdaki hesabımda da fazla etkileşim olmadığı için pek bir şeyin fark etmeyeceği aşikar. Bu nedenle sayıyı kullanabilmek adına sıfırdan denilemeyecek bir instagram macerasına atılıyorum. Tüm düzenlemeleri yaptığımda blogdan da paylaşım yaparım illa ki. Bunca gereksiz bir konuda bu kadar çok yazabilmem ne kadar acı, değil mi?
karasineğe dair
Yazının sonuna geldiğime inandığım anda nereden çıktığı bilinmeyen bir karasinek ile harbimiz başladı. Korkusuz arkadaşımızın, çay bardağının tamda dudağımı dokundurduğum kısmına konmasıyla başlayan çatışma esnasında konmadık yer bırakmaması bendenizi çileden çıkarttı. Hâlâ utanmadan kolumda ve telefonumda gezinmesi, ara ara klavyeye tırmanması ve yüzümde yürümesi sonlanmadı. Bu kelimeleri yazdığım esnada ise parmaklarımın üzerinde. Ya o ya ben! Başka çarem kalmadı!
öne çıkan görsele dair
Bir başka yeni başlangıcın fotoğrafı kendisi. Sabahın erken saatlerinde, müezzin henüz minareden inmeden dayımla çıktığımız yürüyüşte çektiğim, çekmeye gayret ettiğim dolunay manzarası. Yeniden başlamak güzel şey.
Gereksiz ve anlamsız bir yazıdan daha kucak dolusu sevgiler. Burası Karganya, burada her şey abartı, her şey saçma ve biz burada kahvaltıyı pek severiz. Ayrılmadan önce buraya tıklayarak blogumda rastgele bir yazıya tayyimekan yapabilirsin: ne çıkarsa bahtına artık. Sağlıcakla 🙂
