Kahramanmaraş’ta günün ilk ışıklarıyla, adını hatırlayamadığım bir çarşının önünden soğuğu hissederek ağır adımlarla yürürken, sağınızda kalması gereken çorbacıda içebileceğiniz bir kase sıcak ekşitme çorbasının yüzünüze yansıyacak aromasıyla..
Gözlerinden birisinin yerinde minik, ak bir çukur bulunan yavru tekir, yol boyu takip etti bizi. Oysa ona bir şey vadetmemiştik. Sadece acı ile karışık bir sevgi belirmişti bizde onu görünce. Yuvamızda halihazırda bulunan Van kedisi Lili hanımefendi, bizim için yeteri miktarda bir sorumluluk ve ayrıca kendisi bir arkadaş kabul etmeyecek kadar kıskanç. Ama o gözler… Acınası ve bir o kadar da sevimli hâli tekirin. Neden çıktın ki karşımıza!
Hanımkargamın doğum günü hediyesi olarak aldığı ve ilk haftadan akordunu bozduğum kalimba için baş parmak tırnaklarımın uzamasını bekliyorum. Eğer bir dalgınlık anında iki tırnağımı da kemirmeseydim gerekli uzunluğa çoktan ulaşmış olacaklardı.
Potansiyel Podcast için yeni sezona hazırlanıyoruz. Bu hazırlık sadece zihinsel faaliyetleri kapsıyor olsa da yakın bir zamanda tekrardan Sezer Ağabey ile kulaklarınızı tırmalayacağız 🙂
O kadar aradan sonra bu kadar kısa bir yazı… Üzdün Karga. Daha sık yazman dileğiyle.
Umarım abla, farkında olmadan yaşıyorum bu uzun araları. Daha özenli olmak gayretindeyim 🙂