Kitaplara Gak!lamak

Uzun zamandır kitap okumak konusunda kendimi yenilemeye çabalıyorum. Teferruata girmeksizin bu konudaki adımlardan birisini de bu yazıyla atıyorum. Bir diğer adımsa kendime kendime bu yazıda vereceğim şu söz olsun: Haftaya kadar bir kitap yorumu yayınlamış olacağım blogumda.

Blog yazmaya başladığım ilk zamanlarda birbirimizin etkileşimini artırmak için sıklıkla yaptığımız bir etkinlik olan mimleme yazılarından kitaplarla ilgili olan bir tanesini üzerime alındım. Yapmam gerekense diğer blog yazarı arkadaşların da muhatap olduğu sorulara cevap vermek. Geleneğe bağlı kalarak mimi ilk okuduğum bloga selam ediyorum 🙂 Gonca’nın Dünyası

Kitaplar size ne kattı?

Koskocaman bir hayal dünyası elbette. Çocukluk yıllarımda babamın kitapları arasında kalın sırtlarıyla her zaman cazibe noktam olan, adını hatırlayamadığım bir karikatür dergisinin ciltleri vardı. Onları saatlerce karıştırır ve kendimce hayallerle devam ettirirdim. Sonrasında bu rüyalarımda devam etti. Kontrol edebildiğime inandığım ve her gün bir önceki günün devamını yaşadığım kendi hayal dünya yaşamım. Karikatürden çizgi romana minik bir atmaya çalıştım o zamanlar. Fakat para gerekliydi. Babamın cüzdanından gizlice aldığımı zannettiğim bir parayla Zagor’un sayılarından birisini alıp, apartman merdiveninin boşluğuna gizlenerek anneme yakalanana kadar okumuş ve yakalanma sonrasında aldığım vahim geri dönüt yüzünden çizgi roman heyecanım son bulmuştu. Sahi, soru neydi?

Kitap arkadaş mıdır?

Pek emin değilim. Arkadaşın kelime anlamı herkes için farklı olabiliyor. Benim için pek büyük bir anlamı yok bu kelimenin. Hatta içi çokça boş. Yeni tanıştığınız herhangi bir kişiye de arkadaş diyebilirsiniz mesela. Ama samimiyet arttıkça bu kişinin adı arkadaştan ileri gelmeye, dost yada kardeş olmaya gidiyor. En azından benim için böyle. Bazı kitaplara arkadaş diyebilirim. Pek bir şey katmak zorunda değildir, basit ve sıradan bir ilişkiniz vardır. Ama öyle kitaplar var ki; kitaplığımdan ayırmaya kıyamadığım, ara ara oturup tekrar hemhal olduğum. Onlara dost diyebilirim ama arkadaş asla 🙂

Neden kitap okuyorsunuz? Ne sıklıkla ve hangi tür kitaplar..

Bu soru benim için “Uzun zamandır neden kitap okuyamıyorsunuz?” olarak değiştirilebilmeliydi. Rutin zamanlarım için bu soruya cevabım sadece haz olacaktır. Haz almak haricinde bir sebepten kitap okuyamıyorum. Bilgi edinmek, ders çalışmak, araştırma yapmak vb. diğer sebeplerle uzun yıllardır elime kitap almadım desem yalan olmaz. Bu nedenle okuduğum kitabın türü ve içeriği de bana heyecan, haz ve farklı hayal dünyaları katabilecek nitelikte olmalı 🙂 Okuma sıklığım ise çok değişiklik gösteriyor. Bazen her güne bir kitap düşüyor, bazı bazı bir kitap haftaya yayılıyor ve maalesef bazı aylar hiç okuyamıyorum.

En sevdiğiniz yazar kim ve kitap yazmayı düşündünüz mü?

En sevdiğim yazar sorusuna cevap veremeceğim. Çünkü hiç emin değilim, kendimi pek tanımıyorum bu konuda. Kitap yazmaksa sadece lise yıllarımda var olan bir hayaldi. Okul müdürümün hediye ettiği elektronilk Almanca klavyeli bir daktilom vardı. Yurtta kalıyordum ve heyecanla yurt koridorunda daktilo sesi yankılandırıyordum. Ama bir akşam, bir nöbetçi öğretmen yüzünden tüm hayallerim söndü. Yazma hayalinin sönmesi ile 3 yıl hiç kitap da okuyamadım. İlerleyen yıllarda kitap yazma hayalimin yerini dergiler ve fanzinler aldı. Belki bir gün… Yine!

Bazı soruları birleştirmiş ve bazılarını cevaplamamış olabilirim. Heyecanımın müsaade ettiği yere kadar yazdım ve söndüğü anda da cümleleri süründürmek istemedim. Hatta yazının sonuna doğru, biraz canlılık katabilsin diyerekten filmini merak ettiğim Eypio’dan Naim’i açtım. Ne mi alaka?! Sana alakasız bir şey daha: Evimizin Van Kedisi, namıdiğer Lili, tel sandalyenin ayaklarına saldırıyor. Son günlerde çok hırçın. Diş çıkartıyor diye hoş görüyoruz ama ısırmadık yer bırakmadı. Fare görmüş gibi pusuya yatıp saldırır oldu bacaklarımıza 🙂 Evin içinde tırsarak geziyoruz.