-
Rize İzdiham kitap okuma grubumuzla eylül ayı kitabımızdı Hakkari’de Bir Mevsim. Hem kitabı okuyacak hem de kitabın filmini izleyecek ve tahlilini gerçekleştirecektik ki yaptık. Keyifli ve dolu dolu bir akşamdı. Yalnızdım. İçimde büyüyen boşluğun içinde yalnızdım. Kitap ilk yazıldığında adı “O” imiş ve bir süre yasaklı kalmış. 1983’te çekilen filmi de beş yıl yasaklı kalarak […]
-
…. nedeniyle Erzurum’a düştü yolum. Daha yola çıkar çıkmaz hedefimde oltu taşı tespih almak vardı ama piyasasına hakim olmadığım için avlanmak tedirginliği yaşıyordum. Bunun için aldığım ilk tedbir yaklaşık beş saatlik bir yolculuğun ardından vardığım şehir merkezinde çağ kebap ile karnımı doyurmak oldu. Sonuçta aç karna düşünmek ve karar vermek zorlaşır! Erzurum’da oltu tespih almak […]
-
İshak Edebiyat “Sadece Öykü” sloganı ile yayın yapan harika bir platform. Öykü, çeviri öykü, öykü kitabı incelemeleri, öykü kitabı soruşturmaları ve öyküye dair her şeye temas eden bir yer. İlk kitabım “İsmini Hak Etme Derdindeki Öykü!” üzerine benimle de bir söyleşi gerçekleştirdiler. Kendilerine bana bu heyecanı yaşattıkları için tekrar teşekkür ediyorum. İshak İlk Kitap Soruşturması […]
-
Mavi Yeşil dergisi, Eylül-Ekim 2024 tarihli 149. sayısıyla okurlarıyla buluştu. İki ayda bir yayımlanan dergi, bu sayısında da edebiyat dünyasına zengin bir içerik sunarak, dikkat çekici isimleri bir araya getirdi. Yazın sıcak günlerinde hazırlanan sayıda, öykü ve şiirden denemelere kadar geniş bir yelpaze sunuluyor. Öykü bölümünde, dört farklı yazarın kaleminden çıkan hikâyeler yer alıyor: Kemal […]
-
Önce Lada vardı. Dağ keçisi de derler, Niva. Üç maaşla alabiliyordum abi, mucize gibi bir şey. Doksan dört model, çekme demirli, çürüksüz, Tofaş direksiyon kutulu. Geyik dağlarına çıkardım onunla. Çocukluğumda babamla traktör sırtında tavşan anladığımız yamaçları bana mısın demeden tırmanırdı. Nivamın şansına elim hiç boş dönmezdim. Gün ağarmaya başladığında bir dere kenarı bulurduk kendimize. Allah […]
-
Ne olduysa hepsi Mete Almalı yüzünden oldu! Gerçi genelde onu bir hobiye ya da koleksiyona başlatan ben olurdum ama bu sefer işler değişti. Sanırım çocukluğumda bir yere değdi bu tespih meselesi. İlk yazdığım öykülerden biri de Şems-i Sivasi Cami önünde tespih satan dedelere dairdi. Gerçi Mete de yazdı sanki tespih satan o aynı dedelere dair […]
dedemin kaşları gözleri üzerine dökülür ve ben ona benzemekten korkardım çocukken. büyüdüm, o ise yaşlandı; alzaymıra bağlı nokta noktalar nedeniyle vefat etti birkaç yıl önce. o vefat edince fark ettim tek tük uzayan kaşlarımı ama kaştan değil unutmaktan korkuyordum artık.
