Merak Mimi

Uzun zaman olmadı sanırım ama uzun zamandır diye seslenmek istiyorum açıkçası, uzun zaman önce şurada okuduğum bi mimleme hususu hoşuma gidince kendim de nasiplenmek dileyip davetsiz misafir oldum. Sağ olsunlar kapıyı sonuna kadar açıverdiler ve bende yazmadan edemedim. Bu kadar neden gecikti gibi bi sorunun cevabını verebilecek hâlde olmadığım, bu gün ki diğer yazımdan anlaşılabilir diye umut ediyor ve durumu izah ediyorum. Merak mimi derken kastımız, neyi sever, neyden hoşlanırım sorusu anladığım ve okuduğum kadarıyla: bu yüzden bende madde madde şu an aklıma gelenleri sıralamaya gayret edeceğim.

– Öncelikleri Hint filmlerini ve filmlerdeki şarkıları oldukça çok sever, defalarca dinlerim. Ayrıca biraz delice gelebilecek olsa da, izlediğim tüm Bollywood filmlerinin adını, baş rollerine göre listelerim. Zaman içinde izlemiş olduğum 117 filmin tamamı hakkında bi şeyler yazmaya da kararlıyım blogda: o filmlerin hepsini tek tek anlatacağım 😀

– Nergisleri oldukça fazla severim. Köyde büyüdüm diyemesem bile bir kaç yıl köyde yaşadım ve her tarafta nergisler vardı, ilçeye geçince de her tarafta olmaya devam ettiler. Öğretmenler gününde, anneler ve dahi babalar gününde hep aynı hediyeyi verirdik: nergisler. Ondan daha ruha hitap eden bi koku bilmezdim: evet gül de güzel bi çiçek ama hiç bir zaman nergisin yerini alamadı benim dünyamda. Bi de, sonradan öğrendiğime göre, çok sevdiğim, çoğu zaman gönlünü kırsam da beni sevmeye devam ettiğini inandığım bir büyüğüm de nergisleri çok severmiş: öğrendiğimde dünyalar benim olmuştu.

– Kendimi yani ilk hâlim olan safkan kargaları, ayrıca güvercin başta olmak üzere kuş türünü severim. Daha toy bi karga iken güvercinlerle arkadaşlık ederdim ve onlarla geçirdiğim zamandan büyük zevk alırdım. Lâkin bir gün benden kaçtılar haklı sebeplerle: çok karaydım, onlarsa bembeyaz.. Benim yüzümden diğer güvercinlerle araları bozuluyormuş sanırım, gittiler!

– Salçalı ekmeğe bayılırım. Onu didikleyerek yemek kadar daha büyük bi zevk olamaz şu yeryüzünde ve dahi semada. Yine yemek neslinden yufka ekmek kırıntılarının zeytinyağında kızartılmış halini severim, hatta kendisine bi ara sevdalandığım olmuştur. Ha, bi de sarma! Sarma didiklerken yaşadığımı hissederim: her bir sarmada yeniden doğarım gibi olur.

– Soğuk ırmak suyunda çimmek! E bizim türün pek yüzebilme gibi özelliği yoktur, bizler ancak çimeriz. Ama kendi çevrem çoğunlukla sıcak deniz sularını seviyor olsada ben buz gibi ırmak suyuna dalıp çıkmayı severim. Zangır zangır titretir çıkınca, hemen ateş yakar, etrafına toplanırız: üşür üşür yine ısınırız: var mı bizden keyiflisi be agam!

– Her türden müziği, daha çok anlamadıklarımı severim ve huzur bulurum az da olsa: hemencecik kaybolabilecek de olsa!

– Okuyamayacağımı bildiğim halde kitaplar almayı severim: bi hastalık gibi bir şey galiba bu 🙂 Bir de bilgisayar oyunları var, onları da çok severim: pençelerle oynamak baya bi zor olsa da severim 🙂

– Film izlerken ağlarım habire.. Duygusal mıyım neyin ama harbi iyi ağlarım: kargalar ağlamaz sanmayın; ne de olsa ıccık adamlık da karıştı içimize!

– Uyku sorunum var. Uyuyamam hemen: saatlerce sürer belki, duvarı izler ve hayaller kurarım: hepsi de imkansız şeylerdir. Uyandığım zamansa üzülürüm, hiç birisi gerçekleşmemiştir ve asla da gerçekleşmeyecektir.

Şu an oturduğum yerden ancak bunlar aklıma gelebildi. Belki ara ara aklıma bi şeyler gelirse yine yazarım. Gitmeden, oturan kuşuma ve onu izlemeye doyamayana bu mimi armağan ediyorum 😉